ZAŁÓŻ KONTO, ZBIERAJ PUNKTY I WYMIENIAJ NA RABATY

Gatunki i odmiany herbaty

Często możemy spotkać na opakowaniu herbaty (zwłaszcza indyjskiej) przy jej nazwie oznaczenia CL lub Ch. Cl oznacza clonal, a Ch odnosi się do herbaty chińskiej. Chińskie szczepy herbaty w Indiach swoją historią sięgają już połowy XIX wieku, gdy sprowadzili je z Chin Brytyjczycy. Okazuje się, że lepsze plony przynosi jednak herbata, której sadzonki zostały specjalnie wyselekcjonowane i skrzyżowane. Wtedy pojawia się symbol Cl. Jeśli herbata natomiast pochodzi z krzewu, który w prostej linii wywodzi się z chińskich sadzonek i zadbano o niezmienność jego cech wtedy mamy znaczek Ch.

W Indiach występuje jednak rodzima herbata, która rosła tam już za czasów Imperium Brytyjskiego. Gatunek assamski różni się znacznie od swojej chińskiej kuzynki, a w dzisiejszych czasach jest z nią już mocno skrzyżowany. Aby nabrać nieco oglądu w skomplikowanym świecie kilkudziesięciu podgatunków i szczepów herbacianych krzewów trzeba sięgnąć do historii herbaty.

Gatunki i odmiany herbaty
Gatunki i odmiany herbaty

Dzikorosnącą herbatę zalicza się do trzech podstawowych gatunków, które swym występowaniem wyznaczają obszar. Ma on kształt wachlarza, gdzie każdy z jego wierzchołków zdominowany jest przez konkretny gatunek. Wachlarz ten mieści się między swoją zachodnią granicą wzdłuż wzgórz Nagaland, Manipur i Lushai, wzdłuż Assam-Myanmar (Birma) aż do Chin. Jedno ramię wachlarza prowadzi przez znane z produkcji herbat prowincje chińskie takie jak Sichuan, Hubei, Hunan, Anhui do prowincji Zhejiang na wschodzie. Drugie skrzydło natomiast prowadzi od linii zachodniej granicy na południe przez wzgórza w Birmie i Tajlandii, aż do Wietnamu. Trzy gatunki wyznaczające wachlarz dzikich stanowisk to herbata assamska zajmująca zachodnią linię graniczną, herbata chińska zajmująca wierzchołek północnego ramienia oraz herbata kambodżańska zajmująca ramię południowe.

Te podstawowe gatunki herbaty zostały zmieszane ze sobą na przestrzeni lat. Odkąd botanicy starają się metodą szczepienia i selekcji sadzonek uzyskać najbardziej efektywne gospodarczo odmiany możemy już mówić o postępującym zaniku cech charakterystycznych dla poszczególnych odmian. Uprawy herbaciane są dziś zdominowane przez odmianę chińską oraz assamską.

Odmiana kambodżańska niemal zaniknęła, ponieważ jej cechy szczególne nie odbiegały bardzo od herbaty chińskiej i czasem zalicza się je do wspólnej rodziny.

Odmiana assamska dorasta do wysokości od 6 do 18 metrów i ma wyraźnie większe i dłuższe liście od odmiany chińskiej osiągające długość od 12 do 20 cm. Wyróżnia się podstawowe pięć odmian assamskiej herbaty cechujące się coraz większymi liśćmi. Od mniejszych przez większe z odmian Manipuri po wielkolistne z Lushai. Okres eksploatacji drzewek herbacianych wynosi do 40 lat.

Herbata zielona Tokujosencha Isecha
Herbata zielona Tokujosencha Isecha

Odmiana chińska posiada mniejsze liście od 6 do 9 cm długości. Krzewy osiągają wysokość niespełna 3 metrów i cechują się większą odpornością na niskie temperatury. Żywotność krzewów sięga nawet 100 lat. Choć znane są okazy uprawiane znacznie dłużej.

Odmiana kambodżańska osiąga wysokość do 5 m i liście ma wielkości pośredniej między odmianą chińską a assamską. Obecnie występuje skrzyżowana z innymi odmianami.

Obecnie liście herbaty mogą mieć przeróżną wielkość od 3,8 cm w przypadku najmniejszych odmian chińskich aż do 25 cm przy największych liściach assamskich stąd różnice w ilości zbiorów. 2000 listków chińskich może ważyć jeden funt (niecałe pół kilograma) podczas gdy 2000 listków asamskich może ważyć nawet 2 kg. Liście różnią się także kształtem. Mogą mieć różne ząbkowanie lub być zupełnie obłe.

Herbata zielona Tai Ping Hou Kui
Herbata zielona Tai Ping Hou Kui

Odmiana o dużych liściach stosowana jest w prowincji Yunnan w Chinach do produkcji herbaty Pu-Erh. Tylko herbata z tego szczepu i z tego regionu może być nazywana tą nazwą. Im bardziej natomiast kierujemy się na wschód tym mniejsze listki herbacianych krzewów spotykamy na plantacjach.

Są oczywiście wyjątki wśród szczepów herbacianych. Na przykład herbata Tai Ping Hou Kui pochodzi ze specjalnej, rzadkiej odmiany krzewów posiadających bardzo wąskie i niezwykle długie liście. Herbaty gruzińskie natomiast cechują się wyjątkową wytrzymałością na niskie temperatury. Niektóre z tych szczepów potrafią wytrzymać temperaturę nawet kilkunastu stopni poniżej zera.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok

Pyszne rooibosyZobacz wszystkie

Youtube Czajnikowy.plWszystkie filmy

Poznaj produkty Czajnikowy.pl

Przeczytaj również

Obróbka kawy: od ziarenka po filiżankę. Jak obróbka kawy wpływa na smak i jakość?

Od wieków wiedza na temat sposobu jej uzyskania z owoców krzewu kawowca, jak i proces[...]

Najlepsza herbata w ciąży. Co pić w podczas ciąży? Przepis na ziołową herbatę dla kobiet

Na rynku możemy spotkać kilka propozycji herbat dla kobiet w ciąży. Niestety producenci potrafią bardzo[...]

Herbata miętowa – jak zrobić, ile można pić?

Najczęściej mówi się o tym, że miętowy napar poprawia apetyt, jest żółciopędny, poprawia trawienie, rozkurcza[...]

Gotowanie herbaty

Niektórzy z nas mogą pamiętać z dzieciństwa przygotowywany na rosyjską modłę czaj, czyli bardzo mocną[...]

Herbata Darjeeling FTGFOP1 Bannockburn parzenie

Wiosną wszyscy herbaciarze oczekują na pierwsze herbaty z Darjeeling. Jednak jak już wspominałam, herabata darjeeling[...]

Herbata Wiadomości: marzec/kwiecień

William Eliss School – prestiżowa angielska szkoła rozpoczęła nową akcję rekrutacyjną dla swoich studentów sinologii.[...]

Herbata biała

Herbata biała to jedna z najdroższych i najmniej przetworzonych odmian herbat. Pochodzi z rośliny Camellia[...]

Oznaczenie procesów jakim poddano liście

Oznaczenia jakie pojawiają się w kodzie herbaty dotyczą procesów jakimi poddano liście B Broken herbata[...]

Dodaj komentarz

Powiadom o dostępności Proszę podać adres e-mail, który zostanie użyty tylko do poinformowania, że produkt wrócił do naszego magazynu.