Zadziwiająco często spotykam się ze stwierdzeniem: “Ja kawy nie piję, ale uwielbiam jej zapach!”. Ten naturalny magnetyzm kawy nie jest jedynym przykładem wśród produktów codziennego spożycia. Podobnego przyciągania doświadczymy za każdym razem, gdy nasz nos natrafi na zapach pieczonego ciasta lub chleba.
Bez wątpienia w trzeciofalowym podejściu do kawy języczkiem uwagi jest kwasowość, która w wielu przypadkach jest również kością niezgody. Przy każdej okazji toczymy dyskusje na temat tego, czy kawa może smakować jak owoc, czy może jest to ślepa uliczka, błąd systemu, wymagający natychmiastowej naprawy.
Delter coffee press jest kolejnym sprzętem starającym się sprostać oczekiwaniom świadomych konsumentów kawy. Tym razem nie mamy do czynienia z techniką parzenia powielającą znane już rozwiązania, lecz z zupełnie nowym podejściem w temacie technik alternatywnych.
Najlepsze herbaty surowe powinny być leżakowane kilkanaście lat i jest to coś, co każdy koneser przeprowadza indywidualnie. Wielu znawców gromadzi ciastka surowego Pu-erha w specjalnych piwnicach (niczym wina) i pozostawiają swoją kolekcję, aby dojrzewała.
Kiedy przyglądamy się liściom, nasuwa nam się na myśl słowo „elegancka”, ma równe liście i równe łodyżki, niezbyt dużo pyłu – choć jest obecny, wszystkie składniki suszu są w doskonałej proporcji. Susz zdecydowanie prezentuje się klasycznie i po prostu ładnie.
Peaberry, PB, ziarno perłowe czy caracol – wszystkie te nazwy odnoszą się do specyficznej, okrągłej formy ziarna kawowego, która jest wynikiem jego samotnego rozwijania się w wiśni kawowca. Najczęściej spotykana forma owocu kawy posiada dwie pestki, zwrócone do siebie spłaszczoną stroną, jednak czasami dochodzi do anomalii i wykształca się wyłącznie jedno ziarno o kulistym, owalnym kształcie.
Dla osób lubiących eksperymentować, świat mate daje wiele miejsca do popisów. Znane są nie tylko metody parzenia na ciepło lub zimno, ale także napary przygotowane z dodatkiem mleka, popularna jest także mate zalana zimnym sokiem owocowym lub nawet piwem. Możemy jej smak także wzbogacić wieloma dodatkami, nie tylko cukrem, ale także przygotować ją z dodatkiem owoców, kwiatów i całej gamy ziół korzystając z niezliczonych gotowych mieszanek smakowych.
Dalecy jesteśmy od bagatelizowania zagrożenia metalami ciężkimi w mate, ale uważamy, że obawy są przesadzone. Pozostaje nam także czekać na dalsze badania, do których autor tych głośnych badań sam zachęca podkreślając, że jego wyniki nie są wystarczające do orzeczenia szkodliwości badanej mate.
Crema to święty Graal każdej wypełniającej filiżankę swoją oleistą materią, przekraczającą 8% TDS kawy. Bardziej potocznie, pianka na powierzchni espresso powstała z bąbelków dwutlenku węgla, wypłukanego z ziaren wraz z ekstrakcją.
Przygotowanie idealnej kawy będzie wymagało precyzji i nie ma tu uniwersalnych przepisów. Każde ziarno potrzebuje indywidualnego podejścia, wspartego metodą prób i błędów. Bez względu na doświadczenie baristy, trafienie w pierwszej próbie najlepszych parametrów jest jak wygranie na loterii.
Sama mate Canarias reprezentuje typowy styl Urugwajski. Jest bardzo drobna i pylasta, przypomina Brazylijską Chimarrao ale nie jest zupełnie drobno zmielona. Cechuje się typowym urugwajskim charakterem i wiele osób uważa ją za najpopularniejszą i najbardziej typową mate z Urugwaju. Jest sezonowa 4-6 miesięcy dzięki czemu nie ma tak żywo zielonego koloru i zapachu jak typowe brazylijskie mate choć picie jej może przysporzyć nieco trudności z uwagi na drobne cięcie i dużą ilość pyłu.
W Gruzji produkowało się i nadal produkuje się głównie herbatę czarną. Od lat 80 metodą CTC. Gruzińska herbata zielona produkowana jest na modłę Chińską lecz początkowo w latach 30 obrabiana była parą wodną w stylu japońskim.
Pierwsze krzewy herbaciane pojawiły się w Iranie w 1901 roku, po tym gdy irański ambasador w Indiach Kashef Al Saltaneh nauczył się na tamtejszych plantacjach jak herbatę należy uprawiać i przetwarzać. Wkrótce produkcja herbaty rozwinęła się nad wybrzeżem morza Kaspijskiego tak, że wiele osób zaczęło utrzymywać się z jej uprawy.
Pewnie niewielu wie, że historia cold brew sięga XVI wieku, kiedy to w Japońskim Kyoto zaczęto stosować specjalne urządzenia do wielogodzinnego nakraplania kawy w celu wypłukania z niej składników rozpuszczalnych.
Fala ekscytacji metodą cold brew przelewa się przez Polskę z coraz większą siłą. Trudno nie wpaść z zachwyt nad sposobem przyrządzenia kawy przy użyciu zimnej wody, bo w wyobraźni wielu nabiera on wymiaru sztuczki magicznej lub sprytnego tricku, którym można zadziwić nieprzygotowane na efekt osoby.
