Wiosna przynosi wiele wyczekiwanych zmian. Wszystko jest świeże i nowe. W herbacianym świecie, także czeka się na wiosnę, bo wtedy właśnie rozpoczynają się zbiory świeżych herbat. Dzisiaj dwie herbaty First Flush 2018 z Darjeeling. Zapraszam!
Jakość to cecha, którą kierujemy się przy dokonywaniu wyborów w czasie zakupów niemalże wszystkiego. Często uważamy, że wysoka jakość musi iść w parze z wysoką ceną, a co za tym idzie, kiedy nie czujemy się wystarczająco kompetentni do oceny jakości dajemy się nabrać, kupując drogo niezbyt wartościowe produkty.
Najważniejszą jej cechą jest fakt, że była całkowicie odizolowana od ogólnoplanetarnego obiegu wody w przyrodzie od przeszło 4000 lat. Oznacza to, że nie miała kontaktu z zanieczyszczeniami jakie wytworzył człowiek ani nawet z powietrzem, które mogłoby być zanieczyszczone.
Komercyjna produkcja wody pochodzącej z roztopionego lodowca przysparza wielu problemów natury technicznej oraz późniejszej dystrybucji. Ze względu na wyjątkowe, szlachetne pochodzenie i niewielką grupę potencjalnych klientów, cena litra takiej butelkowanej wody osiąga nawet 300 zł.
Najbardziej aktywnymi składnikami herbaty są proantocyjanidyny, czyli łańcuchy polimerowe flawonoidów. Natomiast najpopularniejszym rodzajem flawonoidów są katechiny. Katechiny to przeciwutleniacze (zapobiegają utlenianiu), a utlenianie powoduje uszkodzenia komórek i wynikające z tego problemy zdrowotne w wielu narządach i tkankach (takie jak nowotwory).
Jak wygląda typowa herbata po polsku? Trudno na to pytanie odpowiedzieć. Jedni chcieliby widzieć ją z „prądem”, inni w szklankach z metalowym koszyczkiem lub nawet, z czasów niedostatków, robionym na szydełku.
Herbata, która zaciekawiła mnie swoją nazwą. Bo to w końcu oolong, czy herbata zielona? Taka ciekawostka, a na dodatek całkiem smaczna. Zapraszam!
Kilka lat temu naukowcy z Brytyjskiego Royal Botanic Gardens dokonali komputerowej symulacji wpływu zmian klimatycznych na krzewy kawowca, z którymi ta roślina będzie musiała się zmierzyć w następnych dziesięcioleciach.
Pod wpływem Chińskiej i Japońskiej tradycji herbacianej wykształciła się kultura herbaty na Tajwanie oraz w Korei. Widać tutaj wpływy: na Tajwanie bardziej chińskie, w Korei japońskie.
Gdy herbata zadomowiła się w innych częściach Azji, wszędzie zdobyła jakieś typowe formy picia i parzenia. Przede wszystkim Tybetańczycy uczynili z niej swój narodowy napój przygotowując herbatę z solą i masłem jaka. Smak ten jest dość nieoczywisty i trudny dla Europejczyków.
Skąd pochodzi herbata? Jej początki umiejscawia się w obrębie dzisiejszej Mjanmy, a niegdysiejszej Birmy, w górzystym i odludnym obszarze źródeł rzeki Irawadi. Jest to domniemane miejsce kolebki herbaty, ponieważ miejsce jej dzikiego występowania nie było punktem, a raczej obszarem w kształcie rogala biegnącego krzywo od Kambodży przez Mjanmę po południowe Chiny.
Herbata ma to do siebie, że nawet tańsza, niskiej jakości może być po prostu dobra. W przeciwieństwie do kawy, która niesmaczna jest po prostu niesmaczna, na smak herbaty ma wpływ towarzystwo, nasz nastrój, czas picia.
Wybierającym się w świat z kocem i termosem proponuję przepis na smaczną herbatkę. Dowolną ekspresówkę zalewamy gorącą, bardzo czystą wodą w ilości odpowiadającej objętości termosu. Zapominamy o cukrze i innych dodatkach.
W Polsce kultura herbaciana nigdy nie święciła wielkich triumfów, nie miała okazji się rozwinąć i utknęła sto lat temu w dziwnym połączeniu angielskiej popołudniowej herbatki, a rosyjskim samowarowym gotowaniem esencji, by tak naprawdę ulec całkowicie ekspresowemu urokowi herbacianych torebek.
Konopie to dość kontrowersyjna roślina, która trafiła do nas z Azji. Obecnie najmocniej kojarzona jest z narkotykiem. Szkoda, bo poza słynnym THC (susbtancja psychoaktywna), w konopiach znajduje się też wiele innych kannabinoidów, przynoszących wiele pożytku dla naszego organizmu.
