Ogólnie o herbacie traktuje wiele pozycji, lecz szybko zorientujemy się, że wiele z tych książek w połowie zajmują przepisy na herbaty. Jeśli tego szukamy, warto sięgnąć po „Herbatę” Małgorzaty Caprari lub po „Herbata 100 przepisów” Mary Ward.
Peaberry, PB, ziarno perłowe czy caracol – wszystkie te nazwy odnoszą się do specyficznej, okrągłej formy ziarna kawowego, która jest wynikiem jego samotnego rozwijania się w wiśni kawowca. Najczęściej spotykana forma owocu kawy posiada dwie pestki, zwrócone do siebie spłaszczoną stroną, jednak czasami dochodzi do anomalii i wykształca się wyłącznie jedno ziarno o kulistym, owalnym kształcie.
Na rynku jest wiele rozwiązań podawania herbaty w lokalu gastronomicznym, jednak ze względu na sposób możemy podzielić je na dwie kategorie: klient otrzymuje gotowy napar zaparzony przez obsługę lub zestaw wymagający uwagi od klienta. Ten drugi to najczęściej pakiet “zrób to sam”, czyli naczynie pełne wrzątku, torebka i pokrywka.
Dalecy jesteśmy od bagatelizowania zagrożenia metalami ciężkimi w mate, ale uważamy, że obawy są przesadzone. Pozostaje nam także czekać na dalsze badania, do których autor tych głośnych badań sam zachęca podkreślając, że jego wyniki nie są wystarczające do orzeczenia szkodliwości badanej mate.
Japonia to kraj, który słusznie kojarzy nam się z herbatą zieloną. Jak żaden inny naród Japończycy upodobali sobie ten rodzaj herbaty i praktycznie nie produkują nic innego. Oczywiście krzywdzące dla japońskiego przemysłu herbacianego byłoby powiedzieć, że nie produkuje się tam innej herbaty. Japończycy znają, cenią i produkują także inne kolory choć wszyscy zapewne zgodzimy się ze stwierdzeniem, że to zielona herbata króluje tam na stołach i na sklepowych półkach. Co więcej Japończycy wybierają własną herbatę przed produktami z innych krajów.
Matchawan i chasen to akcesoria służące do tradycyjnego przygotowania herbaty mielonej matcha. Matchawan to nic innego jak duża czarka, wielkością przypominająca miskę do ryżu, ale o innym kształcie. Często jest zdobiony i czasem ma zaznaczony przód. Bywa to przy- datne, gdy w czasie ceremonii podajemy go uczestnikom.
Świąteczne herbaty i kawy w sieciowych kawiarniach i fastfoodach potrafią być prawdziwą bombą kaloryczną. Picie kawy i herbaty w świątecznej odsłonie powinniśmy traktować jak jedzenie deseru i robić to bardzo sporadycznie, mając na uwadze ich kaloryczność.
Najczęściej codzienna herbata nie wymaga od nas uwagi. Chcemy zaparzyć ją szybko i dlatego decydujemy się na herbatę ekspresową: wrzucamy torebkę do kubka i zalewamy wrzątkiem. Czy herbata liściasta rzeczywiście jest pod drugiej stronie barykady i wymaga od nas tak dużego zaangażowania, żeby rezygnować z jej wielu zalet? Oczywiście, że nie. Z pomocą przychodzi bardzo szeroki wybór zaparzaczy, które sprawią, że parzenie liściastej to przyjemność.
Pewnie niewielu wie, że historia cold brew sięga XVI wieku, kiedy to w Japońskim Kyoto zaczęto stosować specjalne urządzenia do wielogodzinnego nakraplania kawy w celu wypłukania z niej składników rozpuszczalnych.
Fala ekscytacji metodą cold brew przelewa się przez Polskę z coraz większą siłą. Trudno nie wpaść z zachwyt nad sposobem przyrządzenia kawy przy użyciu zimnej wody, bo w wyobraźni wielu nabiera on wymiaru sztuczki magicznej lub sprytnego tricku, którym można zadziwić nieprzygotowane na efekt osoby.
Stosowanie preinfuzji przez dokonaniem właściwego zaparzenia niewątpliwie przysłuży się stabilności i intensywności ekstrakcji kawy. Czym ona jest, jak ją prawidłowo wykonać, kiedy warto stosować, a kiedy nie?
W naparze rooibosa stwierdzono przeszło 30 związków fenolowych, a ich ekstraktywność sięga 250 mg na gram naparu. Stwierdzono także obecność w niewielkiej ilości garbników oraz kumaryn. Niektóre odkryte związki doczekały się nazwy związanej właśnie z rooibosem jak aspalatyna. Innych nie stwierdzono w żadnej innej roślinie i występując wyłącznie w uprawianej odmianie aspalatu prostego. Obecne są także substancje znane już wcześniej z innych źródeł jak kwercetyna i rutyna.
Matcha w ciągu dekady stałą się najmodniejszą z herbat i podstawowym składnikiem wielu sezonowych napojów i słodkich przekąsek w kawiarniach speciallity i nie tylko. Ponad 800 lat temu uwiodła serca i umysły buddyjskich mnichów, którzy wokół niej stworzyli unikatowy duchowy, medytacyjny rytuał, który stał się dziedziną sztuki i jednym z filarów kultury japońskiej.
Syfon do kawy obok Aeropresu, drippera i Chemexu stał się symbolem kawiarni trzeciofalowych i nowoczesnego, kraftowego podejścia do przygotowania ulubionego napoju pobudzającego większości mieszkańców ziemi.
Zaparzanie liści nie jest powszechną praktyką na świecie, jednak są kraje, w których nikogo nie zdziwi obecność tej pozycji w karcie menu. Mowa tu o Sumatrze, Południowym Sudanie, a przede wszystkim o Etiopii, gdzie ten napar nazywa się KUTI (quti) i jest spożywany przez mieszkańców od niepamiętnych lat.
