Kekecha pachniała wspaniale – kakaowo, słodko, ciężko i żywicznie. Napar zaczarował mnie zupełnie kolorem – nie mogłam znaleźć lepszej herbaty na pożegnanie lata. W smaku dało się wyczuć coś podobnego do kakao, coś jakby chałwa ale też i kwiaty.
Do właściwości żółtej herbaty zaliczyć można przede wszystkim jej niewielką zawartość kofeiny, której ma poniżej 1% dzięki czemu pijana jest chętnie w godzinach wieczornych. Dzięki niewielkiej zawartości garbników działa tonizująco i odświeżająco. Poprawia również trawienie nie podrażniając żołądka.
Huang Da Cha jest herbatą żółtą, o dużych i długich liściach, bardzo często z domieszką łodyżek. Wiele ze sklepów opisując tę herbatę mówi o tym, że jest ona przygotowywana według starej buddyjskiej receptury.
W Polsce Żółte herbaty są najmniej znane, dlaczego? Głównie tłumaczy się to ich wysoką ceną, jednak dla mnie nie jest to przekonywujący argument. Jeśli podzielilibyśmy ludzi na dwie kategorie – tych pijących herbatę i tych delektujących się herbatą, zauważymy w czym tak na prawdę tkwi problem.
Herbata żółta wywodzi się z Chin, jak większość herbat. Dlaczego żółta? Jedni uważają, że chińczykom zabrakło kolorów, inni twierdzą, że ma żółty napar, jeszcze inni, że ma żółte liście… wszystko razem i zarazem nic.
Liście żółtej herbaty pochodzą z rośliny Camellia sinensis. Od innych herbat odróżnia je przede wszystkim proces produkcji a ściślej proces fermentacji. Podczas gdy inne herbaty fermentowane w różnym stopniu od herbat białych po czarne poddane są procesowi fermentacji enzymatycznej, herbata żółta przechodzi fermentację nieenzymatyczną.
