Legendarna herbata zielona Anji Bai Cha

Herbata Anji Bai Cha to herbata legendarna. Pierwsze wzmianki o niej znajdziemy w tekście z XII wieku gdzie opisana jest szlachetna herbata, której krzewy rodzą liście białe jak jadeit. Jako, że przez lata nie udało się przypisać żadnego szczepu herbacianej rośliny do tego opisu uznano go za legendę. Tymczasem w opisanym w księdze regionie w prowincji Zhejiang słynącej z upraw bambusa odkryto przypadkowo dwa krzewy herbaciane, których młode listki były niezwykle blade. Od razu uznano, że to legendarny szczep. Rzecz miała miejsce w 1982 roku i od tego czasu rozmnożono roślinę tak, że możliwa stała się produkcja na skalę przemysłową. Z oryginalnych dwóch krzewów, które nota bene liczyły sobie ponad 300 lat przetrwał jeszcze tylko jeden.

Zbiór herbaty musi odbywać się wczesną wiosną, na początku kwietnia gdy listki są młode i białe. Taki pierwszy zbiór jest najbardziej ceniony choć herbatę można zbierać przez miesiąc. Krótki okres zbioru oraz rzadkość szczepu czynią z tej herbaty delikates osiągający dość wysokie ceny. Przyjrzyjmy się bliżej liściom Anji Bai Cha i temu dlaczego jest taka wyjątkowa.

Okazuje się, że nietypowo białe liście krzewu zawdzięczają swą barwę niewielkiej ilości chlorofilu, jest to cecha unikalna, która zanika wraz ze wzrostem temperatury powietrza. Gdy przekroczy ona 25 st Celsjusza, liście zielenieją wytwarzając chlorofil co zmienia znacznie jej smak.

Czy jest to zatem herbata biała czy zielona? Sama nazwa Anji Bai Cha jest już dość mylna ponieważ oznacza „biała herbata z Anji” czyli z miejsca gdzie się ją produkuje. Okazuje się, że mimo koloru listków oraz nazwy herbata ta jest zielona ponieważ to proces produkcji decyduje o rodzaju herbaty do którego się ją zalicza, a Anji Bai Cha produkowana jest jak herbata zielona.

Do produkcji tej herbaty używa się paczka i jednego listka, które nienaruszone otwierają się w czasie parzenia. Jeśli zapewnimy herbacie odpowiednio dużo miejsca możemy zobaczyć, jak listki ustawiają się pionowo w naczyniu. Napar Anji Bai Cha jest łagodny i ma roślinne nuty, wyczuć można trawę i kwiaty. Pojawia się także znany z herbat japońskich smak umami.

Jeśli chodzi o wpływ tej herbaty na nasze ciało to wspomnieć trzeba, że białawy kolor listków niesie za sobą także inne zmiany w składzie naparu. Okazuje się, że listki zawierają nie tylko mało chlorofilu ale także niewiele polifenoli oraz kofeiny. Posiadają za to dużo aminokwasów, nawet dwukrotnie więcej niż inne zielone herbaty chińskie. Co za tym idzie pojawia się nasilony smak umami oraz naturalna słodycz, a także cenione właściwości, które herbata zapewnia głównie l-teaninie czyli aminokwasowi, który jako substancja psychoaktywna bardzo dobrze pokonuje barierę krew-mózg, poprawia i stabilizuje nastrój, działa przeciwstresowo i uspokajająco. Wzmaga fale alfa w mózgu, a co za tym idzie poprawia efektywność nauki i pracy umysłowej. Działa także jako naturalny antydepresant.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok