Herbata miętowa – jak zrobić, ile można pić?

Oczywiście nie mówimy tutaj o „herbacie”, a raczej o naparze ziołowym, ponieważ mięta nie należy do rodziny herbaty i wcale nie jest z nią spokrewniona, lecz wraz z innymi przyszywanymi członkami tej rodziny, takimi jak yerba mate i rooibos oraz wieloma grupa innymi ziołami funkcyjnymi jest potocznie nazywa herbatą.

Herbata ziołowa proces produkcji ma bardzo podobno do białej herbaty, ale liście pochodzą z innej rośliny. Skąd to porównanie? Liście mięty zbiera się i suszy, nie przechodzi ona innych procesów charakterystycznych dla herbaty i determinujących jej kolor i rodzaj. Najbliższej jej zatem pod tym kątem do herbaty białej, którą w wielkim uproszczeniu także się zrywa i suszy.

Mięta ma wiele odmian, różniących się aromatem. Ogólnie jednak jesteśmy w stanie po zapachu rozpoznać to charakterystyczne zioło, którym pachnie dziś nie tylko ono samo oraz jego napar, ale taże słodycze, cukierki, lekarstwa, odświeżacze do powietrza, wyroby tytoniowe, środki czystości, kosmetyki, pasta do zębów, a nawet chusteczki do nosa. Zapach mięty jest powszechny i kojarzy nam się ze świeżością. Wiele osób ceni jednak mięte także za jej właściwości prozdrowotne.

Najczęściej mówi się o tym, że miętowy napar poprawia apetyt, jest żółciopędny, poprawia trawienie, rozkurcza tkanki układu pokarmowego niwelując napięcia i bóle, działa także przeciwbólowo, łagodzi bóle głowy, a nawet bóle migrenowe, oraz korzystnie wpływa na górne drogi oddechowe. Często stosuje się olejek miętowy do inhalacji i aromaterapii. Pomaga na zatkane zatoki. Dowiedziono, że skutecznie łagodzi wzdęcia i niestrawność. Badano miętę także pod kątem zespołu jelita drażliwego z dobrym rezultatem.

Wśród mniej znanych właściwości zawartych w mięcie substancji wymienia się redukcję bólów menstruacyjnych, ograniczenie skutków alergii oraz pomoc przy utracie wagi.

Ile można pić mięty?

Co do ograniczeń związanych z piciem mięty to nie stwierdzono skutków ubocznych, dlatego można zachowując ostrożność, stwierdzić, że nie ma ograniczeń w jej piciu. Odradza się ją osobom z chorobami nerek oraz z problemami z nadkwaśnością. Pamiętajmy, że w wielu sytuacjach dawka czyni truciznę, dlatego z pewnością w jakiś sposób z miętą można przesadzić, choć naukowo nie stwierdzono tego jak dotąd. Najważniejsze to obserwować swoje ciało i to jak się czujemy.

Jak zrobić herbatę miętową?

Przygotowanie herbatki miętowej jest proste i nie wymaga specjalnych akcesoriów. Napar przygotujemy z powodzeniem tak, jak inne zioła. Zalewamy susz wrzątkiem i parzymy pod przykryciem po czym przecedzamy i pijemy. Właściwa ilość liści to około 2g na 120 ml czyli na filiżankę, zatem około łyżka suszu na kubek. W przypadku mięty świeżej, którą także można z powodzeniem parzyć należy użyć około 15 listków. Parzymy 5-10 minut w zależności od wielkości liści (drobniejsze szybciej się parzą).

Jeśli ktoś lubi połączenie herbaty z miętą, możemy polecić słynną herbatę marokańską, którą właśnie parzy się ze świeżą miętą. Jej bazą jest herbata zielona gunpowder. Tradycyjnie obficie się ją słodzi.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok

Po więcej szczegółów zapraszamy do: A review of the bioactivity and potential health benefits of peppermint tea (Mentha piperita L.) Diane L McKay, Jeffrey B Blumberg