Herbata z Azorów – Gorreana

Autorką tekstu jest Ewa (herbatniczek.wordpress.com)

Azory to podlegające pod Portugalię wyspy na Oceanie Atlantyckim. Między innymi dzięki nim, możemy spróbować europejskiej herbaty. Dzisiaj kilka słów o Gorreanie, czyli herbacie z Azorów.

Herbata na Azorach

Azory, zaliczane do Makronezji, położone są na Oceanie Atlantyckim i politycznie podlegają pod Portugalię. W 1820 roku Jacinto Leite wprowadził na nich herbatę. Pierwsze nasiona zostały przywiezione z brazylijskiego Rio de Janeiro, gdzie Jacinto stacjonował jako komandor Gwardii Dworu Dom João VI. W późniejszym czasie, w wyniku spadku w uprawach i produkcji pomarańczy, herbata powoli zyskiwała na znaczeniu. W roku 1850 osiągnęła poziom 250 ton wyprodukowanych na 300 hektarach. Ważną rolę w tej zmianie odegrała między innymi Sociedade Promotora Micaelense, czyli Towarzystwo Handlowe São Miguel.

Niestety w wyniku działań podczas I Wojny Światowej oraz ochrony herbaty pochodzącej z Mozambiku, w 1966 roku z 14 fabryk herbaty aktywnych pozostało już jedynie 6.

Gorreana

Położona na wyspie São Miguel plantacja Gorreana to najstarsza i obecnie jedyna plantacja na Azorach. Założona została w 1883 roku przez Ermelindę Gago i jej syna José Honorato, a produkcja na niej trwa nieprzerwanie od jej założenia. Na swojej stronie, Gorreana uznaje warunki uprawy jako główne czynniki wyjątkowego smaku produkowanej herbaty. Gliniasta gleba bogata w minerały, odpowiednie ph i morska bryza sprawiają, że ta zbierana ręcznie herbata rozpoznawana jest na całym świecie. W uprawie nie wykorzystuje się herbicydów, insektycydów czy środków grzybobójczych. Zbiory odbywają się od kwietnia do września. Gorreana wytwarza głównie herbatę czarną i zieloną. Obecnie plantacja obejmuje 32 akry, czyli prawie 12 ha i produkuje się na niej około 33 tony herbaty rocznie. Jest chętnie odwiedzana przez turystów, którzy oprócz herbacianych krzewów mogą zrobić zakupy w butiku herbacianym lub odwiedzić muzeum.

Gorreana Pekoe

Dzisiaj przygotowałam czarną herbatę Gorreana Pekoe. Herbatę Pekoe wytwarza się z drugiego liścia na pędzie. Listki do jej produkcji zbierane są od połowy kwietnia do czerwca. Suche liście są dość spore, ciemne, w kolorze wędzonej śliwki, mocno poskręcane. Susz pachnie słodko i delikatnie. Zapach ten najbardziej kojarzył mi się właśnie z suszoną śliwką lub rodzynkami.

Herbatę zaparzyłam w imbryku wodą o temperaturze 100 stopni Celsjusza. Kolor naparu zaliczam do moich ulubionych kolorów herbaty. Bursztynowy, ciemno czerwony. Kolor zachodzącego słońca. W smaku herbata jest taka jak zapowiedział jej zapach czyli słodka. Nadal czuć w niej rodzynki. Doskonale sprawdziła się z cytryną. Producenci podają, że Gorreana Pekoe jest wyśmienitą herbatą śniadaniową, która dzięki swojemu smakowi dobrze skomponuje się też z mlekiem. Jej słodycz sprawia, że można odstawić słodziki i inne słodkie dodatki.

Kolejna ciekawa herbata. Cieszę się, że jej spróbowałam, bo wejdzie na stałe do mojej listy herbat śniadaniowych. Pozostaje tylko zaparzyć ją sobie na plaży i poczuć się chociaż na chwilę jak na Azorach.

Źródła: gorreana.pt/en/content/13-tea-in-azores, gorreana.pt/en/content/7-about-gorreana