Herbatę zaparzyłam wodą o temperaturze 95 stopni. Użyłam 3 gramy suszu i parzyłam przez 2 minuty. W ogrzanym czajniku, herbata pachniała słodko rodzynkami, miodem, a może nawet wiśnią. Napar wyszedł w kolorze ciemnopomarańczowym, czerwonawym. Pachnie słodko, nieco żywicznie.
Na Tajwanie istnieje owad z rodziny koników polnych, którego wdzięczna łacińska nazwa brzmi Jacobiasca formosana. Owad ten żeruje na liściach herbacianych podgryzając ich łodyżki i młode listki oraz najcenniejsze pączki liściowe.
Ogród Steinthal jest jednym z ponad 80 słynnych indyjskich ogrodów herbacianych. Położony jest w zachodniej części Darjeeling i obszarem obejmuje ponad 670 hektarów. Niektóre z części ogrodu były uprawiane przez niemieckich Jezuitów.
Earl Grey to mieszanka angielska i jedna z bardziej znanych na świecie herbat aromatyzowanych. Nazwa jej odnosi się do hrabiego Charlesa Greya, który był niezwykle popularnym politykiem w Anglii.
Yunnan (Yúnnán Shěng, 云南省) to górzysty region w południowo zachodnich Chinach. Graniczy on z Laosem, Burmą i Wietnamem. Yunnan można nazwać kolebką herbaty.
Wielu z nas zna herbatę asamską ze swej codzienności. Jest dostępna w sklepach i często wymieniana nawet przez laików, którzy zapytani o rodzaje herbaty czarnej mówią zwykle Yunnan, Cejlon i Asam.
Susz jest drobny, pocięty o ciemnym kolorze z dodatkiem ładnych jasnych tipsów. Pachnie nieco żywicznie, rodzynkowo, aromatycznie. Napar ma kolor jasny, pomarańczowo/czerwonawy.
Potrzebna nam będzie czarna herbata, powinna być mocna. Ponadto szafran oraz kardamon w strączkach. Do garnka wsypujemy łyżeczkę kardamonu rozbitego w moździerzu (około 3 strączków) oraz szczyptę szafranu. Zalewamy filiżanką wody i doprowadzamy do wrzenia.
Wielu z nas jednak nie ma pojęcia, że to tej grupie etnicznej zawdzięczamy wigilijny kompot. Określany jest słowem juha i pod tą nazwą zapisany jest na liście produktów tradycyjnych. Nie wiadomo dokładnie kiedy, pod różnymi nazwami, kompot z suszonych owoców stał się potrawą bożonarodzeniową.
Sumatra to należąca do Indonezji wyspa w Archipelagu Malajskim. Jak podaje strona “Indonesia Investments” Indonezja w 2014 roku znajdowała się na 7 miejscu wśród producentów herbaty na świecie, a jej najważniejszymi regionami produkującymi herbatę były zachodnia i centralna Jawa oraz właśnie północna Sumatra. Większość herbat produkowanych w Indonezji to herbaty czarne.
Przygotowanie herbaty po fryzyjsku jest stosunkowo łatwe. Wystarczy przygotować mocny napar herbaty, biały cukier kandyzowany oraz słodką, gęstą śmietankę.
Herbata czarna English Breakfast (angielska śniadaniowa) daje mocny napar o pełnym body. Pierwotnie w jej składzie znajdowała się tylko chińska herbata, jednak obecnie jest to blend (mieszanka) chińskiej i ceylońskiej herbaty. Zdarza się, że w śniadaniowej angielskiej herbacie znajdują się również liście z Assamu, Afryki i Indonezji. Jej intesywny smak świetnie komponuje się z mlekiem oraz daje solidnego porannego “kopa”.
Phoobsering, Singell, Seeyok to nazwy ogrodów, z których pochodzą moje herbaty. Zbiór to tegoroczny First Flush. Wszystkie trzy herbaty zakwalifikowane są jako SFTGFOP1, czyli Special Fine Tippy Golden Flowery Orange Pekoe 1. Tak określa się specjalnie wyselekcjonowane herbaty najwyższej jakości. Możemy się po nich spodziewać dobrze wybranych i dość jednolitych liści.
Wiosną wszyscy herbaciarze oczekują na pierwsze herbaty z Darjeeling. Jednak jak już wspominałam, herabata darjeeling to cała dość spora grupa, a “First Flushe” to tylko jej część.
Earl Grey jest jedną z moich ulubionych mieszanek herbacianych. Smaczny i przyjemnie świeży. Dzisiaj kilka słów na temat Earl Grey Blue Flower z niebieskim kwiatem malwy.
