Herbata: dlaczego nie czaj? Pochodzenie polskiego słowa herbata

Pochodzenie polskiego słowa herbata

Na całym świecie herbata opisywana jest słowem pochodzącym z Chin: cha. W Rosji mamy: czaj, w Hiszpanii, Danii, na Węgrzech piszemy: Te. Po angielsku: Tea, a po niemiecku Tee. Dlaczego w takim razie w Polsce mówimy herbata? Skąd herba na początku?

W naszym kraju z łaciny pojawił się przedrostek herba, czyli zioło. Na końcu mamy za to znane z całej Europy: Ta. W Polsce mówimy po prostu ziele herbaciane: herba-ta. Skąd taka budowa?

Od lat herbata była znana jako zioło lecznicze, a nie jako napój codziennego użytku (a obecnie wręcz używka, jak kawa). Herbata była sprzedawana w aptekach, bo aptekarze uważali, że jest to specjalistyczne, nieco tajemnicze ziele z Chin.

Informacja od naszego czytelnika: Łacińska nazwa surowca: herba thea jest dość myląca, na ogół w zielarstwie za ziele uważa się surowiec składający się zarówno z liści jak i kwiatów zbieranych w określonym stadium rozkwitu. W herbacie mamy same liście, więc powinno być folium a nie herba.