Do czego służy żeliwny czajnik?

Czajniki do herbaty mogą być wykonane z wielu różnych materiałów, w różnych kształtach i mieć różne przeznaczenie. Istnieją specjalne typologie kształtów czajniczków, znawcy rozróżniają mistrzów, którzy dany czajniczek wykonali, a poszczególne formy i materiały przeznacza się do konkretnych herbat. Wszystko to jednak dotyczy purystów i koneserów.

Choć warto orientować się nie tylko w zawiłym świecie herbat, ale także i herbacianych akcesoriów, to jednak większość z nas wykazuje bardziej praktyczne zainteresowanie ceramiką, dobrą do – tak zwanego – zachodniego sposobu parzenia. Polega on na przygotowaniu dużej ilości naparu z niewielkiej dozy suszu herbacianego. Do takiego parzenia czasem udaje się zastosować tradycyjne azjatyckie naczynia, dużo częściej jednak sięgamy po rozwiązania europejskie, które rozwijane są właściwie od początku kariery herbaty na starym kontynencie.

Żeliwne czajniki – idealne do herbaty sypanej

Obecnie w naszym kręgu kulturowym mamy niemały wybór czajników do użytku codziennego. Wśród szerokiego wachlarza dzbanków i imbryków dostępnych w różnych miejscach od marketów po specjalistyczne sklepy oferujące towar wyższej jakości, często wyławiamy takie sprzęty, które prezentują się orientalnie. W ten oto sposób spotykamy się wcześniej czy później z czajnikami żeliwnymi, których piękny, azjatycki wygląd i spora pojemność oraz dołączone sitko na fusy czynią je, w naszej opinii, doskonałym rozwiązaniem do herbaty sypanej.

Czajnik żeliwny – kiedyś i dziś

Dlaczego w aspekcie używania czajników żeliwnych pojawia się w ogóle temat do dyskusji? Chodzi o to, że czajnik żeliwny, obecny w herbacianej kulturze Azji już od samych początków kształtowania się techniki parzenia liści herbacianych (wcześniej w Chinach używano zupełnie innych akcesoriów, ponieważ herbata była mielona na proszek), służył raczej do grzania wody, a nie do przygotowywania naparu. Można powiedzieć, że pełnił rolę takiego metalowego dzbanka z gwizdkiem, jakiego używamy dziś do zagotowania wody na kuchence gazowej. Przyznać trzeba, że moglibyśmy narazić się na śmieszność, podając gościom herbatę zaparzoną w takim czajniku z gwizdkiem. Właśnie tak niektóre osoby postrzegają parzenie herbaty w czajniku żeliwnym.

Europejczycy zaczęli używać tych czajników dzięki ich zaletom, takim jak wytrzymałość i trwałość oraz duża pojemność. Jak się rzekło, nam potrzeba było dużych naczyń w odróżnieniu od filigranowych często czajniczków chińskich. Czajnik żeliwny nie dość, że był duży to jeszcze świetnie utrzymywał temperaturę naparu. Ostatecznie sami Chińczycy zaczęli wyrabiać czajniki żeliwne na potrzeby kultury zachodu, zaopatrując je w sitka z myślą o parzeniu w nich herbaty.

Do czego służy żeliwny czajnik?

Obecnie dostępne na rynku żeliwne czajniki nadają się nie tylko do grzania wody, ale także do parzenia herbaty. Są emaliowane niczym garnki, co sprawia, że na smak naparu nie ma wpływu materiał z jakiego są wykonane, mają sitka i dobrze trzymają ciepło. Trudno je poza tym zniszczyć. Gdy spadną na podłogę, prędzej ją uszkodzą niż same pękną.

Uważam zatem, że żeliwny czajnik nadaje się do parzenia herbaty równie dobrze jak każdy inny. Ich piękny, orientalny wygląd doda zaś naszej herbacie ciekawej otoczki i atmosfery, zaś szeroki wybór kształtów, zdobień i kolorów sprawi, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok