Kwiat hibiskusa: rodzaje, parzenie, historia. Herbata z hibiskusa?

Napar z hibiskusa, czyli z malwy sudańskiej nazywany jest także karkade lub czerwonym złotem faraonów. Jest to napój nie przygotowywany na bazie herbaty lecz suszonych kwiatów hibiskusa. W krajach muzułmańskich Afryki północnej oraz na bliskim wschodzie często się go pija zarówno na ciepło jak i na zimno dla orzeźwienia. Ważną rolę karkade odgrywa w życiu ortodoksyjnych muzułmanów, którzy zgodnie z zasadami swojej religii nie powinni pić alkoholu. Mocno zaparzone i obficie posłodzone kwiaty hibiskusa zastępują tam wino. Często pija się je z kieliszków, by celebrować ważne okoliczności jak choćby śluby.

Herbata świąteczna przygotowana na bazie hibiskusa

Największą popularnością karkade cieszy się w Egipcie, gdzie pijają je wszyscy. Często nawet nazywane jest herbatką egipską. Tam jako napój narodowy nie tylko popularne jest wśród muzułmanów, ale także wśród chrześcijan, którzy jak wieść niesie pijają karkade przy okazji świąt kościelnych zwłaszcza Bożego Narodzenia, podobnie Jamajczycy przygotowują w ten sposób swoją herbatę bożonarodzeniową. Zwyczaj parzenia hibiskusa dotarł do Afryki z Azji, najprawdopodobniej z Indii. Hibiskus nie występuje już dziko ale jest powszechnie uprawiany głównie w Indiach i a Afryce zwłaszcza w Sudanie. Najczęściej ma czerwony lub purpurowy kolor kwiatów, może mieć jednak także kwiaty białe, lub blado różowe oraz żółtawe. Uważa się, że białe kwiaty mimo niemal bezbarwnego naparu zawierają jeszcze więcej witaminy C.

Dodatki do naparu z hibiskusa

Tradycyjne karkade nie powinno zawierać nic więcej, ale spotkać można również wersję z dodatkami. Wymienia się tutaj przyprawy takie jak imbir, cynamon, kardamon i wanilię, różne wody kwiatowe popularne na bliskim wschodzie jak choćby różana lub pomarańczowa, soki z owoców cytrusowych lub liście świeżej mięty. Częściej dodatki stosuje się przy zimnej wersji karkade i zwyczajowo dodaje się tylko jedną rzecz by nie przesadzić ze smakami.

Działanie hibiskusa na organizm

Hibiskus cechuje się kwaśnym smakiem, zwłaszcza długo parzony. Kojarzy się nam to od razu z witaminą C i bardzo słusznie. Hibiskus zawiera jej sporo bo nawet 12 mg w 100g suszu dzięki czemu podnosi naszą odporność, zawiera także dużo wapnia (215 mg w 100g suszu) i kwasów organicznych, poza tym jest moczopędny i obniża ciśnienie krwi badania wykazały że 3 filiżanki herbaty z hibiskusa dziennie przez 6 tygodni pomagają zmniejszyć ciśnienie skurczowe o 7 mm Hg. Ponadto sprzyja trawieniu i wzmacnia wątrobę. W medycynie Afryki stosuje się go także dzięki właściwościom odkażającym i kojącym, ma też zdolność do zwalczania gorączki.

Przepisów na karkade jest co niemiara

Wszystkie oczywiście sprowadzają się do naparu z hibiskusa. Zwykle mocnego, czasem zaleca się parzyć 1 część hibiskusa 5 częściami wody (czyli na przykład na litr wrzątku dodać trzeba by aż szklankę płatków hibiskusa). Inni zalecają dodawać mniej suszu lecz całość podgotować. Są wersje na zimno, czy to napar wystudzony, czy zaparzony zimną wodą, gazowany, lub z lodem doskonale gasi pragnienie w upały. Kolejna ważna sprawa to cukier. Karkade powinno być bardzo słodkie. Polecam dodawać tyle cukru co hibiskusowego suszu. Niektórzy jednak rozpuszczają w naparze cukier dopóty się da robiąc nasycony roztwór. Trudno coś takiego wypić ale są miłośnicy takich słodkich napojów. Zimne wersje zwykle słodzi się syropem cukrowym ponieważ ten łatwiej rozpuścić w zimnym napoju.

Znaczenie hibiskusa na świecie

W Korei hibiskus jest kwiatem narodowym, natomiast chińskie miasto Chengdu nazywane jest miastem hibiskusa. Znany szeroko jest także w innych częściach świata. W Meksyku kwiaty poza parzeniem jada się jako przysmak, a Hawaje mają go nawet w godle. W Ameryce kojarzy się raczej z Jamajką gdzie również jest popularnym napojem. W USA nawet nazywa się taki napar „różą Jamajki” lub wodą jamajską.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok