Gatunki i odmiany herbaty
Często możemy spotkać na opakowaniu herbaty (zwłaszcza indyjskiej) przy jej nazwie oznaczenia CL lub Ch. Cl oznacza clonal, a Ch odnosi się do herbaty chińskiej. Chińskie szczepy herbaty w Indiach swoją historią sięgają już połowy XIX wieku, gdy sprowadzili je z Chin Brytyjczycy. Okazuje się, że lepsze plony przynosi jednak herbata, której sadzonki zostały specjalnie wyselekcjonowane i skrzyżowane. Wtedy pojawia się symbol Cl. Jeśli herbata natomiast pochodzi z krzewu, który w prostej linii wywodzi się z chińskich sadzonek i zadbano o niezmienność jego cech wtedy mamy znaczek Ch.
W Indiach występuje jednak rodzima herbata, która rosła tam już za czasów Imperium Brytyjskiego. Gatunek assamski różni się znacznie od swojej chińskiej kuzynki, a w dzisiejszych czasach jest z nią już mocno skrzyżowany. Aby nabrać nieco oglądu w skomplikowanym świecie kilkudziesięciu podgatunków i szczepów herbacianych krzewów trzeba sięgnąć do historii herbaty.
Dzikorosnącą herbatę zalicza się do trzech podstawowych gatunków, które swym występowaniem wyznaczają obszar. Ma on kształt wachlarza, gdzie każdy z jego wierzchołków zdominowany jest przez konkretny gatunek. Wachlarz ten mieści się między swoją zachodnią granicą wzdłuż wzgórz Nagaland, Manipur i Lushai, wzdłuż Assam-Myanmar (Birma) aż do Chin. Jedno ramię wachlarza prowadzi przez znane z produkcji herbat prowincje chińskie takie jak Sichuan, Hubei, Hunan, Anhui do prowincji Zhejiang na wschodzie. Drugie skrzydło natomiast prowadzi od linii zachodniej granicy na południe przez wzgórza w Birmie i Tajlandii, aż do Wietnamu. Trzy gatunki wyznaczające wachlarz dzikich stanowisk to herbata assamska zajmująca zachodnią linię graniczną, herbata chińska zajmująca wierzchołek północnego ramienia oraz herbata kambodżańska zajmująca ramię południowe.
Te podstawowe gatunki herbaty zostały zmieszane ze sobą na przestrzeni lat. Odkąd botanicy starają się metodą szczepienia i selekcji sadzonek uzyskać najbardziej efektywne gospodarczo odmiany możemy już mówić o postępującym zaniku cech charakterystycznych dla poszczególnych odmian. Uprawy herbaciane są dziś zdominowane przez odmianę chińską oraz assamską.
Odmiana kambodżańska niemal zaniknęła, ponieważ jej cechy szczególne nie odbiegały bardzo od herbaty chińskiej i czasem zalicza się je do wspólnej rodziny.
Odmiana assamska dorasta do wysokości od 6 do 18 metrów i ma wyraźnie większe i dłuższe liście od odmiany chińskiej osiągające długość od 12 do 20 cm. Wyróżnia się podstawowe pięć odmian assamskiej herbaty cechujące się coraz większymi liśćmi. Od mniejszych przez większe z odmian Manipuri po wielkolistne z Lushai. Okres eksploatacji drzewek herbacianych wynosi do 40 lat.
Odmiana chińska posiada mniejsze liście od 6 do 9 cm długości. Krzewy osiągają wysokość niespełna 3 metrów i cechują się większą odpornością na niskie temperatury. Żywotność krzewów sięga nawet 100 lat. Choć znane są okazy uprawiane znacznie dłużej.
Odmiana kambodżańska osiąga wysokość do 5 m i liście ma wielkości pośredniej między odmianą chińską a assamską. Obecnie występuje skrzyżowana z innymi odmianami.
Obecnie liście herbaty mogą mieć przeróżną wielkość od 3,8 cm w przypadku najmniejszych odmian chińskich aż do 25 cm przy największych liściach assamskich stąd różnice w ilości zbiorów. 2000 listków chińskich może ważyć jeden funt (niecałe pół kilograma) podczas gdy 2000 listków asamskich może ważyć nawet 2 kg. Liście różnią się także kształtem. Mogą mieć różne ząbkowanie lub być zupełnie obłe.
Odmiana o dużych liściach stosowana jest w prowincji Yunnan w Chinach do produkcji herbaty Pu-Erh. Tylko herbata z tego szczepu i z tego regionu może być nazywana tą nazwą. Im bardziej natomiast kierujemy się na wschód tym mniejsze listki herbacianych krzewów spotykamy na plantacjach.
Są oczywiście wyjątki wśród szczepów herbacianych. Na przykład herbata Tai Ping Hou Kui pochodzi ze specjalnej, rzadkiej odmiany krzewów posiadających bardzo wąskie i niezwykle długie liście. Herbaty gruzińskie natomiast cechują się wyjątkową wytrzymałością na niskie temperatury. Niektóre z tych szczepów potrafią wytrzymać temperaturę nawet kilkunastu stopni poniżej zera.
Autorem tekstu jest Rafał Przybylok
Pyszne rooibosyZobacz wszystkie
Herbata rooibos eggnog 50g
Herbata rooibos banan z czekoladą 50g
Herbata rooibos ananasowo cytrynowy sorbet 50g
Herbata rooibos Rooibos zielona 50g
Herbata rooibos pomarańcza naturalna 50g
Herbata rooibos tropikalna 50g
Youtube Czajnikowy.plWszystkie filmy
Poznaj produkty Czajnikowy.pl
Herbata czysta
179 Produkty
Herbata aromatyzowana
71 Produkty
Herbata zielona matcha
15 Produkty
Herbata czerwona pu-erh
6 Produkty
Herbata owocowa i ziołowa
85 Produkty
Yerba mate aromatyzowana
34 Produkty
Przeczytaj również
Herbata w Turcji
Turcja w kwestii aromatycznych napojów niemal automatycznie kojarzy się z kawą. Parzona „po turecku”, gęsta[...]
mar
Czy herbata z pomarańczą jest zdrowa?
Pomarańcza zawiera od 0,6 do 1% kwasu cytrynowego. Dla porównania w cytrynie znajdziemy go pomiędzy[...]
sie
Herbaciarnia Smoczy Czajnik, Katowice
Wkrótce otworzymy dla Was lokal mogący pomieścić 20 osób w Katowicach przy ulicy Francuskiej 15.[...]
paź
Jak zrobić najlepszy kompot na święta? Przepis na kompot z herbatą
Wielu z nas jednak nie ma pojęcia, że to tej grupie etnicznej zawdzięczamy wigilijny kompot.[...]
gru
Herbaciane kosmetyki: drzewo herbaciane
Z listków i kory drzew herbacianych uzyskuje się olejek eteryczny. Olejek eteryczny jest to aromatyczna[...]
wrz
Yerba mate con hierbas
Yerba Mate: Con hierbas. Oznaczenie spotykane na opakowaniach yerba mate. Odnosi się do mieszanek yerba[...]
Iwan Czaj – rosyjska „herbata” (Wierzbówka kiprzyca)
Iwan czaj to napój przygotowywany z liści wierzbówki kiprzycy. Nie jest to wbrew nazwie herbata,[...]
kwi
Czy herbata to roślina?
Czy herbata to roślina? Zdecydowanie tak. Słowem herbata nazywa się także susz wykonany z liści[...]
wrz