Tamaryokucha znana jest też pod nazwą Guricha lub Zwinięta skręcona herbata. W nazewnictwie główną rolę odegrały liście, które nie mają formy typowych japońskich igiełek, lecz są poskręcane i wyglądają jak małe herbaciane haczyki.
Goishicha to herbata japońska pochodząca z Otoyo w prefekturze Kochi. Jest to herbata fermentowana, której nazwa nawiązuje do kamieni służących do gry w słynną japońską grę Go, kawałki herbaty jakoby miały przypominać te pionki.
Oto lista najpopularniejszych zielonych herbat pochodzących z Japonii, których koniecznie musicie się napić.
Kokeicha to herbaciana ciekawostka. W krajach zachodu można często kupić tę herbatę, która w Japonii, swej ojczyźnie jest niepopularna i niechętnie pijana. Kokeicha ma postać podłużnych pałeczek o ciemnym kolorze bez połysku. Proces produkcji opracowany został w Japonii dla zagospodarowania odpadu jakim był pył pokruszonej herbaty wyższej jakości.
Samo zaparzenie herbaty Matcha może być dużo prostsze. Do przygotowania naparu potrzebujemy specjalnej miski zwanej matchawan oraz bambusowego pędzla zwanego chasen. Poza tym użyteczna bambusowa szpatułka do nabierania herbaty nazywana chashaku.
Matcha to sproszkowana zielona herbata. Matcha to tradycyjna zielona herbata japońska produkowana z herbaty Tencha. Jest to odmiana japońskiej zielonej herbaty w postaci pyłu. Nie ma on jednak nic wspólnego z pyłem herbacianym oznaczanym symbolem D przy oznaczeniach gradacji herbat czarnych.
Efektem tych licznych przygód jakie w Korei przeżyła herbata jest dzisiejszy jej smak. Jest to herbata produkowana praktycznie na chińską modłę, lecz wyczuwa się tutaj wyraźnie japońskie wpływy. Mimo, że liście obrabiane są na sucho, to jednak świeży „roślinny” smak przywodzi na myśl herbaty japońskie.
Może się wydawać, że herbata to napój codzienny i prozaiczny. Przy zakupie herbacianego suszu raczej nie obciążamy swojego portfela. Są jednak wśród nas tacy, którzy pokochali herbatę do tego stopnia, że nie szczędzą wydatków na herbaty droższe i rzadsze o wysokiej jakości.
Po katastrofie elektrowni jądrowej Fukushima w 2011 roku, wielu czytelników Czajnikowy.pl ma wątpliwości, czy japońska herbata jest bezpieczna i można ją pić bez obaw o zdrowie. Uspokajamy, herbata jest dokładnie badana już w samej Japonii, a do Europy dociera tylko bezpieczna herbata.
Czy wiesz, że herbata zielona jest najpopularniejszą herbatą w Azji? Jest najczęściej pita wśród herbat w Chinach i Japonii. Parzenie herbaty zielonej japońskiej nie jest trudne, trzeba jednak wiedzieć o kilku ważnych rzeczach.
Hojicha to herbata jesiennych, późnych zbiorów. Liście tej herbaty mają mocny brązowy kolor, który jest wynikiem prażenia. Napar ma bardzo orzeźwiający aromat i intensywną brązową barwę. Smak jest zupełnie niepodobny do innych herbat zielonych, głównie charakteryzuje go słodycz i orzechowość. Niecodzienny smak tej herbaty (który może delikatnie kojarzyć się z kawą zbożową) potrafi zaskoczyć nawet przeciwników tradycyjnej zielonej.
Prażenie liści zielonej herbaty za każdym razem daje zaskakujące efekt. Nawet zagorzali przeciwnicy zielonej herbaty dają się zaskoczyć temu dymnemu smakowi, który jednocześnie jest lekki i delikatny, całkowicie pozbawiona zielono herbacianej goryczy. I taka również jest “Hojicha Isecha”, pełna dymnych i drewnianych nut smakowych, które balansowane są poprzez warzywną słodycz w posmaku.
Shincha to nazwa pierwszego wiosennego zbioru herbaty w Japonii, a zarazem nazwa herbaty pochodzącej z tego zbioru. Shincha to po prostu Sencha zebrana w zbiorze Shincha. W Japonii wyznacznikiem przyjścia wiosny jest moment kwitnięcia wiśni. Wiosna rozpoczyna się od południa kraju i idzie na północ. Kiedy w Kraju Kwitnącej Wiśni, zaczynają kwitnąć wiśnie jednocześnie pojawiają się pierwsze listki herbaciane, którym błyskawicznie robi się zdjęcia i rozpoczyna się licytacja herbaty Shincha.
Tradycyjny japoński rytuał picia herbaty nazywa się chanoyu co w języku polskim oznacza „woda na herbatę” czyli „woda gorąca do parzenia herbaty”, czyli innymi słowy po prostu „wrzątek”. Niekiedy spotykana jest nazwa „cha-do” czyli droga herbaty. Mistrz, który prowadzi ceremonię, nazywany jest natomiast „cha-jin” czyli w tłumaczeniu „człowiek herbaty”. U podstaw rytuału leży fakt, że w Japonii uważa się, że herbata wymaga ręki mistrza.
Herbata zielona Sencha stanowi 80% produkcji w Japonii, jest to herbata bardzo dobra, choć powszechnie znana i można nawet powiedzieć pospolita. Jeśli próbowaliście mieszanek aromatyzowanych na bazie zielonej herbaty, to właśnie najprawdopodobniej była to herbata zielona Sencha.
