Herbata Jaśminowa Smocza Perła Mo Li Long Zhu

Prowincja Guanxi słynie dziś z ogromnych ilości produkowanej tam herbaty jaśminowej. Wiąże się to ze sprzyjającym klimatem do uprawy jaśminu najwyższej jakości. Jednak nie ona jest ojczyzną herbaty jaśminowej.

Sprowadzenie jaśminu z Iranu

Jaśmin jako taki sprowadzono do Chin z Iranu czyli ówczesnej Persji za czasów dynastii Tang. Sprowadzenie jaśminu możliwe było za sprawą jedwabnego szlaku chociaż na pomysł aromatyzowania nim herbaty Chińczycy wpadli dopiero w czasach dynastii Ming w prowincji Fujian. Koncepcja okazała się tak udana, że wkrótce również Taiwan zapragnął posiadać herbatę jaśminową. Nie mając jednak jaśminu wysyłali liście swojej herbaty do aromatyzowania w Chinach.

Kolejnymi miłośnikami jaśminowej herbaty okazali się ludzie zachodu, dla których aromat jaśminu był niezwykle orientalny i przyjemnie się kojarzył.

Jedną z bardziej znanych jaśminowych herbat w Chinach jest słynna jaśminowa smocza perła, czyli Mo Li Long Zhu. Z jej powstaniem wiąże się piękna legenda.

Legenda o jaśminowych smoczych perłach

W trzynastym wieku w Chinach żyło pewne ubogie rodzeństwo. Sieroty ciężko pracowały każdego dnia by się utrzymać. Pewnej zimy chłopiec ciężko zachorował, a miejscowy medyk nie był w stanie mu pomóc. Zrozpaczona siostra usiadła na progu domu i zapłakała nad losem brata i swoim ponieważ jeśli nie wyzdrowieje oboje ich czeka marny los. Zobaczyła ją przechodząca obok staruszka. Zatroskana staruszka wysłuchawszy dziewczynki poradziła jej by udała się w góry i odnalazła starego, mądrego smoka, który mieszka w grocie i jest przyjazny ludziom. Zna się on na czarach i może będzie mógł pomóc.

Dziewczynka udała się czym prędzej w góry i odnalazła grotę smoka, którą obrastały wokoło stare, gęste krzewy jaśminu. Ich zapach był tak mocny i oszałamiający, że aż kręciło się od niego w głowie. Po chwili pojawił się smok i zgodził się wysłuchać dziewczynki. Ta zanosząc się płaczem opowiedziała o śmierci rodziców i trudnym życiu jakie prowadzi z bratem, o jego chorobie i bezsilności medyka oraz o marnej przyszłości jaka ich czeka. Płakała tak rzewnie, że smok również się wzruszył i zapłakał. Gdy uniósł łeb do góry i zawył w płaczu dziewczynka zobaczyła w jego gardle smoczą perłę. Wiedziała, że istotą życia i mocy magicznej każdego smoka jest perła, którą bestia ma w gardle. Nagle ze smoczej perły, z gardła smoka spłynęła kropla rosy, która lśniąc srebrzyście upadła na ziemię. Po chwili w tym miejscu pojawił się maleńki kiełek krzewu herbacianego. Smok powiedział dziewczynce, że uzdrowienie brata nie będzie łatwe. Powinna opiekować się roślinką i nie odstępować jej na krok podczas gdy on będzie czynił smocze czary. Po tych słowach wzbił się w niebo i zatańczył w chmurach. Po chwili rozpętała się prawdziwa ulewa, ściana deszczu zasłoniła świat. Woda lała się z nieba strugami wiele dni. Podczas nawałnicy dziewczynka przemoczona i zmarznięta kuliła się nad krzaczkiem osłaniając go przed siekącym deszczem.

Gdy wreszcie deszcz przestał padać wrócił smok. Okazało się, że herbata podrosła w tym czasie tak, że można było zebrać pierwsze liście. Z pomocą smoka dziewczynka zebrała młodziutkie, herbaciane pąki i uformowała je na kształt perły tak, że wyschnięte, okrągłe i srebrzyste przypominały perłę smoka. Młoda herbata przesiąknięta była aromatem jaśminu z pobliskich krzewów.

Gdy dziewczynka wróciła do wioski i zaparzyła herbatę dla brata okazało się, że dzięki smoczym czarom ma ona leczniczą moc. Chłopiec wrócił wnet do zdrowia, a na pamiątkę odwagi małej dziewczynki w okolicy zaczęto herbaciane pączki zwijać w perły i suszyć z kwiatami jaśminu.

Jak naprawdę produkowana jest ta herbata?

Aromatyzowana jest oczywiście tak jak w legendzie świeżymi kwiatami jaśminu, również jak w legendzie używa się do jej produkcji tylko herbacianych pąków liściowych jak to w szlachetnych herbatach białych. Listki suszy się w towarzystwie kwiatów układając warstwę herbaty, a następnie warstwę kwiatów i znów warstwę herbaty i tak dalej. Gdy herbata przejmie aromat jaśminu kwiaty są usuwane, a herbata suszona do końca. Pomimo ogromnej produkcji na światowy rynek, charakterystyczny kształt pereł wysokiej jakości nadaje się tej herbacie nadal ręcznie.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok