Herbata marokańska przepis na parzenie, pochodzenie

Herbata marokańska przepis na parzenie, pochodzenie

Herbata marokańska, czyli maghrebi to napój tradycyjnie pijany nie tylko w Maroko lecz także w Algierii, Libii oraz Tunezji. Najczęściej jednak kojarzy się nam z Maroko, które oczywiście nie jest producentem herbaty lecz wielkim jej konsumentem. Tradycyjna herbata z tych stron jest dość nietypowa, ponieważ bazuje na zielonej herbacie chińskiej typu gunpowder oraz dużych ilościach miejscowej mięty.

Przepis na marokańską herbatę

Składniki potrzebne do przygotowania marokańskiej herbaty:

• 1 łyżka zielonej herbaty gunpowder
• 1 łyżka suszonej mięty marokańskiej odmiany Nana (Mentha spicata) lub mięty pieprzowej, można zastąpić ją kilkoma gałązkami świeżej mięty
• 2-3 łyżki cukru
• 0,5 litra wrzątku

Herbatę parzymy wrzątkiem w niewielkim srebrnym czajniczku, oczywiście jest to nieprawidłowy sposób lecz w tym przypadku właśnie o to chodzi. Parzenie trwa długo, około 10 minut, zaleca się również doprowadzić napar do wrzenia choć nie jest to konieczne. Do herbaty dosypujemy od razu miętę by parzyła się razem z nią lub, jeśli używamy świeżej, dodajemy ją do czajniczka pod koniec parzenia lub zgniecioną wprost do szklanki. Cukier można również dodać do czajnika lub podać by każdy słodził według uznania. Nie należy usuwać liści z czajniczka po to by herbata ciągle się doparzała i zmieniała smak każdej kolejnej porcji. Mieszanie również nie jest wskazane, zamiast tego cukier rozpuszcza się poprzez podgrzanie naparu lub prze wielokrotne przelewanie do szklaneczki i z powrotem do czajnika.

Sposobów na przygotowanie takiej herbaty jest wiele. Każdy gościnny dom w północno-zachodniej Afryce zaserwuje nam nieco inny smak i oprawę. Pamiętajmy, że tradycja jak to często bywa zabrania nam odmówić herbaty choćby i pozostawione w czajniczku liście zrobiły się bardzo gorzkie, powinniśmy wypić co najmniej trzy szklaneczki ponieważ jak mówią miejscowi: pierwsza szklaneczka jest łagodna jak życie, druga mocna jak miłość, trzecia gorzka jak śmierć.

Skąd pochodzi marokańska herbata?

Jak wiadomo w Maroko jest ciepło. Klimat jest suchy i gorący, a bliskość największej na świecie pustyni sprawia, że ciągle chce się nam pić. Co ciekawe miejscowi nie sięgają, tak jak my pewnie byśmy zrobili, po zimne napoje lecz parzą gorącą herbatę. Okazuje się, że picie zimnych napojów nie jest wskazane w takie upały ponieważ orzeźwienie jest tylko pozorne. Gorąca herbata natomiast lepiej nawadnia, nie powoduje skoku temperatury w ciele i wychładza ponieważ zarówno mięta jak i zielona herbata zaliczane są do produktów mających taka cechę. Przekonajcie się zresztą sami przy najbliższym upalnym dniu. Przygotujcie sobie herbatę marokańską i sprawdźcie jak będziecie się po niej czuli.

Rola herbaty w Maroko jest szersza niż tylko nawodnienie i orzeźwienie przegrzanego ciała. Ma funkcje społeczną jak to często bywa na świecie. Wypicie wspólnej herbaty jest czasem spędzonym z rodziną i przyjaciółmi. Jest to utrwalanie więzi międzyludzkich oraz jak się okazuje często warunek nawiązania współpracy w biznesie. Podanie miętowej herbaty jest oznaką gościnności w Maroko. Co ciekawe herbata nalewana z wysoka do niewielkich szklaneczek powinna się przelać na znak dostatku. Powstaje wtedy także charakterystyczna pianka zwana turbanem. W Maroko możemy więc na każdym kroku spotkać małe, lśniące srebrem czajniczki na nóżkach, z długim dzióbkiem oraz wysokim, stożkowatym wieczkiem. Do tego niezbędne są tradycyjne, zdobione szklaneczki o niewielkich rozmiarach. Całość podana jest często na metalowej tacy wraz z bryłą cukru.

Aby bardziej podkreślić wagę tej herbaty w kulturze warto zauważyć, że nawet okoliczne ludy koczownicze, które z racji trybu życia muszą raczej ograniczać swój dobytek zawsze posiadają na wyposażeniu charakterystyczny zdobiony czajniczek, który gdzie indziej uznany mógłby być za zbytek.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok