Palo santo do yerba mate

Palo santo do yerba mate

Palo santo, czyli święte drzewo to najbardziej pożądany przez miłośników mate materiał do produkcji naczyń.

Drzewo palo santo, czyli „święty pień”, a więc „bursera graveolens” jakby poprawili botanicy, rośnie naturalnie w Ameryce Południowej. Nie tylko w Argentynie, ale także w Kolumbii, Gwatemali, Salwadorze i Meksyku. W ogóle na całym Jukatanie. Cudowne właściwości świętego drzewa odkryli Inkowie, to oni używali dymu palonego palo santo do praktyk religijnych oraz w ludowej medycynie. Różne rdzenne ludy Ameryki Południowej, mające kontakt z tym drzewem zaczęły wcześniej czy później okadzać swoje domostwa wonnym dymem dla odpędzenia złych energii, duchów i by przynieść szczęście. Również z tego powodu praktykowano (i do dziś się praktykuje) wykonywanie ozdób i różnych amuletów z palo santo. Co więcej, kawałki drewna palo santo można także dziś kupić w charakterze kadzidła.

Roślina ta posiada intensywnie pachnące olejki które zawarte są w drewnie. To one między innymi odpowiadają za właściwości dezynfekujące żywicy palo santo. Zaletą zatem naczynia z tego drewna jest to, że trudniej pleśnieje, dzięki czemu można zostawiać w nim mokre fusy do następnego dnia co z kolei zapobiega pękaniu i rozsychaniu się kubeczka.

Bezsprzeczną zaletą naczyń z palo santo jest niezwykle współgrający z aromatem yerba mate zapach żywicy. Opisać go można jako lekko słodki, nektarowy i wyraźnie żywiczny, przywodzący wręcz na myśl drzewa iglaste lub zapach mirtu z nutą cytrusowej świeżości. Osobiście bardzo lubię ten aromat i uważam, że szczególnie współgra z argentyńskimi yerba mate, które pija się z nich najczęściej.

Żywicę w palo santo można czasem zaobserwować. Jest to także wyznacznik wysokiej jakości drewna ponieważ jak wszędzie, kubeczki mogą być wykonane z dobrego drewna jak i mniej wartościowego, mającego mniej żywicy i aromatu, starego, suchego i zleżałego. Żywicy szukać należy na słojach drewna, gdy zajrzymy do kubka widzimy w strukturze palo santo jak i przy innych gatunkach drewna rysunek słojów. Właśnie tam pojawia się żywica, wycieka jakby spomiędzy nich zabarwiając nieco naczynie, a w wyjątkowo żywicznych kubeczkach tworząc wręcz maleńkie, brązowawe kropelki ułożone w rzędzie i barwiące palce gdy się je zetrze. Wydzielaniu żywicy sprzyja temperatura toteż zalane gorącą wodą naczynie powinno delikatnie spocić się żywicą. Nie należy się jednak martwić jeśli nie widzimy tego w naszych matero. Efekt nie zawsze jest spektakularny i zanika wraz z użytkowaniem. Ważne, że czujemy lekki aromat palo santo bo to znaczy, że i do naparu odda ono nieco olejku.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok