Organiczna zielona herbata Lung Ching

Autorką tekstu jest Ewa (herbatniczek.wordpress.com)

Nadal uparcie wykorzystuję piękną letnią aurę i zabieram herbaty w teren. Dzisiaj jedna z moich ulubionych i bardzo fotogenicznych herbat Lung Ching.

Legendarna smocza herbata

Lungching (Lung Ching lub Longjing) to chyba najsłynniejsza chińska zielona herbata. W zasadzie, gdy któryś ze znajomych mówi mi, że w prezencie dostał herbatę z Chin, jest bardzo prawdopodobne, że będzie to właśnie Lungching.

Nazwa oznacza smoczą studnię. Przygotowując ten wpis poprzeglądałam różne wersje herbacianej legendy, by dociec dlaczego właściwie ta herbata tak się nazywa. Okazuje się, że w okolicy miasta Hangzhou, skąd pochodzi Lungching znajduje się świątynia o nazwie Lungching. Jedna z wersji legendy mówi, że herbatę nazwano właśnie od tej świątyni.

Druga wersja, która muszę przyznać bardziej mi się podoba, wspomina o studni w której mieszkał smok. Ów smok miał zdolność kontrolowania pogody w okolicy Hangzhou i to właśnie dzięki niemu i wielu modłom i ofiarom mieszkańców wiosek na plantacje herbaciane spadał deszcz. Można też znaleźć informację o tym, że w tej sławnej smoczej studni na powierzchni wody pojawiały się dziwne zawirowania, które miały być dowodem na to, że smok nadal tam mieszka.

Poza smoczą nazwą, sama herbata także pojawia się w kilku legendach. Najłatwiej natrafić na tą, w której to podróżującemu cesarzowi zaoferowano czarkę herbaty. Ta tak go urzekła swym smakiem, że postanowił 18 krzewów z których została zebrana podnieść do rangi cesarskich.

Obecnie pod nazwą Lungching kryje się bardziej grupa herbat niż jedna konkretna. Wszystko zależy od dokładnego miejsca zbioru herbaty, oddalenia od Hangzhou oraz od czasu zbioru. Możemy też znaleźć Lungching w całej gamie jakościowej.

Przygotowanie herbaty Lungching

Herbata ta, jak wspomniałam na początku jest bardzo fotogeniczna. Spłaszczone listki, piękny kolor no i słynny smoczy taniec który można obserwować podczas parzenia. Zaleca się przygotowywanie w temperaturze 70 do 90 stopni Celsjusza, w ilości 3g na ok 120 ml. Naczynie porcelanowe lub szklane. A jeśli jest przezroczyste to tylko lepiej.

Moje parzenie było dla mnie trochę nietypowe, bo zazwyczaj Lungching zaparzam w szklance. Tym razem pokusiłam się o próbę w gaiwanie.

Przyjemny cień popołudnia, ciepłe słońce i pełen relaks. W takim otoczeniu herbata smakuje i prezentuje się wyśmienicie. W sam raz do przyjemnej lektury lub do chwilowego oderwania się od wszystkiego. Jak zwykle w terenie, parzenie na oko, bez czasów, temperatur i ilości. Jego najlepszą częścią jak zwykle przy Lungching była obserwacja liści. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji, spróbujcie koniecznie. Może uda się Wam dostrzec w tańczących liściach smoka, który w razie potrzeby przyniesie deszcz?

Źródła: Zapiski o herbacie, Robert Tomczyk, cn.hujiang.com/new/p474316