Herbata Ceylon

Autorką tekstu jest Ewa (herbatniczek.wordpress.com)

Sri Lanka (nazwa obowiązująca od 1974 roku – wcześniej Ceylon) to państwo położone w Azji Południowej. Ciepły klimat, góry oraz spora ilość opadów sprzyjają wzrostowi herbaty, czyniąc herbatę cejlońską jedną z bardziej rozpoznawalnych na świecie.

Historia herbaty na Ceylonie (Sri Lanka)

Strona Sri Lanka Tea Board, barwnie opisuje historię herbaty na tej wyspie. W górach masywu centralnego i na wzgórzach na południu, w dawnych czasach rósł gęsty i dziewiczy las, nazywany „Krajem Iluzji”. Podobno był zamieszkiwany przez duchy i demony. Czyhały tam też inne niebezpieczeństwa, bardziej przyziemne, jak węże, drapieżne zwierzęta czy zdradliwe osuwiska. Przez długi czas, las nie był odwiedzany przez przeciętnego człowieka. Aż do przybycia na wyspę Brytyjczyków. Szybko znaleźli oni sposób na ujarzmienie dzikich terenów. W 1840 roku, na Cejlonie było już ponad 200 plantacji kawy. W 1897 roku, w szczycie kawowego szaleństwa, pod uprawą znajdowało się ponad 113 000 ha ziemi. Jednak kawowy sen nie trwał długo. W 1880 roku plantacje zostały zniszczone przez grzyba- rdzę kawową. Na wielkich obszarach już przygotowanych pod uprawę postanowiono wypróbować herbatę. Szybko okazało się, że warunki dla jej rozwoju są idealne. W ten sposób Sri Lanka stała się herbacianą wyspą.

Herbata Ceylon obecnie

Obecnie na Sri Lance, herbatę uprawia się w 7 regionach (lub dystryktach):

• Kandy
• Nuwara Eliya
• Uda Pussellawa
• Uva
• Dimbula
• Sabaragamuwa
• Ruhuna

Te z kolei obejmują podregiony oraz właściwe „Tea Estate” – ogrody herbaciane. Każdy z nich produkuje herbatę o specyficznych cechach. Na stronie Tea Boad, możemy przeczytać krótką charakterystykę poszczególnych herbat, z zastrzeżeniem jednak, że nawet pomiędzy ogrodami w tym samym regionie, można spotkać znaczne różnice w smaku. Zbiory herbaty, w związku z wielką różnorodnością klimatu, odbywają się przez cały rok. Głównymi pracownikami na planatcji są kobiety, które dzień w dzień zbierają pączek i dwa listki z krzewów herbacianych. Dziennie, wprawna zbieraczka zanosi do punktu ważenia około 20 kg liści.

Jedynie herbaty spełniające wszystkie wymogi certyfikacji mogą oficjalnie nosić nazwę herbat cejlońskich. Głównym „ciałem” sprawującym kontrolę nad herbacianym życiem na Sri Lance jest Sri Lanka Tea Board. Jednym z jej przywilejów jest przynawanie rozpoznawalnego globalnie loga- lwa, oznaczającego oryginalną herbatę najwyższej jakości.

Cejlon OP Dimbula Uduwela i Ceylon Lovers Leap

Dzisiaj przygotowałam dwie herbaty cejlońskie. Są to herbaty czarne: Sri Lanka znana jest właśnie przede wszytkim ze swoich czarnych herbat.

Pierwsza z nich to Ceylon OP Dimbula Uduwela. OP oznacza orange pekoe, czyli herbatę składającą się z drugiego listka. Herbaty z tym oznaczeniem charakteryzują się długimi i sztywnymi liśćmi.

Cechy charakterystyczne herbat z regionu Dimbula to piękny złoto-czerwony kolor naparu, świeżość pozostająca w ustach po wypiciu oraz delikatny smak jaśminu zwłaszcza w zbiorach od marca do maja.

Ceylon OP Dimbula Uduwela to smaczna i świeża herbata pita samodzielnie, czy z dodatkiem mleka lub cukru. Swoją przygotowałam według zaleceń : łyżeczka herbaty i parzenie w 96 stopniach przez 3 minuty. Otrzymałam esencjonalny ciemny napar, w smaku słodki i przyjemny. Napar wytrzymał nawet powtórne parzenie.

Drugą herbatą była Ceylon Lovers Leap. Herbata ta pochodzi z regionu Nuwara Eliya, najbardziej znanego regionu herbacianego Cejlonu. Cechą charakterystyczną herbat z Nuwara Eliya to ich bladość. Odznaczają się najjaśniejszym kolorem spośród wszystkich cejlońskich herbat.

Zaparzyłam ją tak jak poprzednio: łyżeczka suszu, 96 stopni i 3 minuty. Napar, rzeczywiście dużo jaśniejszy. W smaku aromatyczna i słodka. Również dała się zaparzyć drugi raz.

Obie herbaty bardzo mi posmakowały. Zdecydowanie zachęcają do dalszego poznawania herbat ze Sri Lanki. A czy Wy macie jakąś ulubioną herbatę z Cejlonu?

Źródło: pureceylontea.com