Kocanka piaskowa

W wielu mieszankach ziołowych i nie tylko pojawia się kocanka piaskowa. Z całą pewnością wiele osób zainteresuje to ciekawe ziółko, które swym charakterystycznym wyglądem i zapachem nie pozwala się pomylić z niczym innym.

Jej gatunkowa nazwa helichrysum już dużo o niej mówi, ponieważ z języka greckiego oznacza złoto i słońce. Jest to roślina, która dorasta do trzydziestu centymetrów, łodygę i liście ma srebrzysto szare, a kwiaty cytrynowo żółte. Legenda mówi, że kto znajdzie niebieską kocankę osiągnie nieśmiertelność.

Do celów zielarskich używa się wysuszonych kwiatów zebranych w czasie kwitnienia latem oraz wczesną jesienią.

Czy kocanka piaskowa wpływa na wątrobę? Napar a może domowa nalewka?

Kocanka ma właściwości, za które jest niezwykle ceniona.

• Przede wszystkim przyśpiesza produkcję żółci, rozkurcza mięśnie gładkie zwiększając jej przepływ.
• Regeneruje wątrobę i wzmacnia ją. Pomaga także przy pasożytach.
• Działa na zmiany skórne.
• Poprawia nieco apetyt i trawienie oraz perystaltykę jelit.
• Poleca się ją przy kamicy żółciowej, żółtaczce i chorobach wątroby. Może być pomocna także osobom po usunięciu woreczka żółciowego.
• Zawarte w niej składniki mają właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Hamuje rozwój pałeczek Coli.

Jej właściwości znane są już od średniowiecza, gdzie używana była do leczenia dolegliwości związanych z wątrobą. W wierzeniach ludowych ma ona również chronić przed piorunami.

Kocanka piaskowa wchodzi w skład mieszanek ziołowych na wątrobę. Spotkać można ją także w różnych mieszankach smakowych herbat. Nie tylko pięknie wygląda wśród innych składników, ponieważ jej wysuszone kwiaty zachowują żywy, cytrynowo żółty kolor, ale także przydaje interesującego aromatu i smaku.

Napar z kocanki pachnie nieco żywicznie, w smaku zaś jest nieco przyprawowy, kojarzy się z kuchnią. Po za tym wyczuwamy jakby aromat orzechów włoskich lecz bardzo świeżych, sam napar jest nieco gorzkawy, co tylko podkreśla orzechową nutę.

Napar z kocanki najlepiej przygotować zalewając dwie łyżeczki szklanką wrzątku i parząc pod przykryciem około 10 minut. Skuteczne są także maceraty i nalewki. Roślina ta jest w Polsce objęta częściową ochroną lecz można z łatwością kupić susz oraz żywe rośliny do uprawy domowej.

Źródło: Aleksander Ożarowski, Wacław Jaroniewski – Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Jadwiga Kwaśniewska, Krystyna Mikołajczyk – Zbieramy zioła