Wszystko o herbacie
Obecnie 76% upraw herbacianych Japonii to szczep Yabukita. Najsłynniejszy i najpopularniejszy, a zarazem dający najlepsze efekty w uprawie. Dość, powiedzieć, że opisując inne odmiany, moment gotowości do zbioru porównuje się do Yabukity, mówiąc na przykład: zbiór tydzień po yabukicie.
Mówi się, że nie ma głupich pytań, są jedynie głupie odpowiedzi. Nie każdy jednak tak uważa i wiele osób nie zadaje swoich pytań obawiając się, że są zbyt niepoważne. W ten sposób bezkresne morze ciekawości nigdy nie zostaje zaspokojone.
Czasem trudno zorientować się w zawiłym świecie określeń różnych odmiany herbaty, zwłaszcza, że poza odmianami botanicznymi, mamy różne kolory herbaty, które nie zależą od samej rośliny, a od obróbki jej liści. Dodatkowym problemem jest fakt, że większość tych określeń pochodzi z języka angielskiego.
Cha Gao to najprawdopodobniej pierwsza herbata rozpuszczalna. By w paru słowach wyjaśnić czym jest Cha Gao, trzeba powiedzieć, że jest to nic innego jak napar z herbaty Pu-Erh, który na drodze gotowania został odparowany i zredukowany do postaci najpierw pasty, a potem możliwej do łupania bryłki.
Czy naczynie, z którego degustujemy herbatę ma znaczenie? Pytanie to można rozpatrywać na wiele sposobów. W ceremonii japońskiej dla przykładu, tekstura oraz kolor naczynia powinien korespondować z porą roku i pogodą. Jeśli przyjmujemy gości w czasie ciepłego lata, dobrze jest użyć gładkich, lśniących i niebieskich naczyń.
Jeśli ktoś zapytałby nas ile jest smaków odpowiedzielibyśmy z rozpędu, że cztery. Po chwili przypominamy sobie, że istnieje jeszcze piąty smak – umami. Niewiele jest jednak osób, które wiedzą o tym, że jest jeszcze szósty smak, czyli kokumi.
W zimnej wodzie dobrze rozpuszczają się aminokwasy, których obecność w naparze wiąże się z cenionymi przez nas walorami smakowymi, słodycz, umami, różne aromaty, body (czyli krągłość tekstury i pełność naparu) wszystko to związane jest w większym stopniu z aminokwasami.
Jak kofeina działa na nasze ciało? Po wypiciu napoju z kofeiną jest ona niemalże całkowicie przyswajana. W żołądku i jelicie cienkim wchłania się ona w około 45 minut. Budowa kofeiny pozwala jej przenikać wszelkie błony w naszym ciele, więc dociera z łatwością do każdej komórki naszego organizmu.
Może kiedyś spotkaliście się przy opisie herbaty zielonej i czarnej z określeniem „green taste” lub „brown taste” czyli „zielony” i „brązowy” aromat. Koło aromatów, którego używają kiperzy dostarcza nam cały wachlarz różnych nut zapachowych owoców, ziół, kwiatów, orzechów, a nawet skóry i grzybów, których możemy doszukać się w aromacie herbacianego naparu.
Włochate pączki są bardzo cenione przez herbaciarzy, bo cechują się wyjątkowym aromatem i słodkim smakiem. Mają także więcej kofeiny, której roślina używa do obrony przed insektami oraz więcej polifenoli, które są związane ze wzrostem liścia (a które zatracają się, gdy ten jest już duży i dojrzały).
Herbata mleczny oolong to nie tylko wielokrotne parzenie w gaiwanie, ale także pomysł na przepyszną mrożoną herbatę w ciepłe dni. Poniżej przedstawiamy przepis, który sprawi, że na nowy zakochacie się w tej tradycyjnej herbacie oolong o smaku mleka.
Do dużego naczynia wsyp herbatę owocową bitter lemonade oraz 2 gałązki rozmarynu, a całość zalej gorącą wodą i pozostaw na minimum 15 minut.
Dziś w Yunnanie herbaty typu Pu-Erh stanowią niemal połowę produkcji. Druga połowa zajęta jest przez herbaty czarne, zielone i białe. Zwłaszcza czarna herbata to coś, co jest dla Yunnanu rozpoznawalne zaraz po Pu-Erhach, ponieważ nazwa tej prowincji stała się również nazwą herbaty czarnej z tego regionu zgodnie z zasadami nomenklatury w świecie czarnych herbat.
Prowincja Anhui: historia herbaty w Chinach Anhui to prowincja we wschodnich Chinach znajdująca się w dorzeczu Jangcy i Żółtej Rzeki, cechująca się podzwrotnikowym, monsunowym klimatem. Znajdują się tutaj niewysokie góry. Prowincja ta jest ważnym rolniczym obszarem Chin oraz ważnym ośrodkiem słynącym z produkcji herbaty. Pierwsze uprawy w Anhui datuje się na czasy dynastii Song, czyli […]
Syczuan jest prowincją w południowo-zachodnich Chinach, która uchodzi za kolebkę upraw herbacianych w całych Chinach. To tutaj już 3000 lat temu znajdowały się krzewy. To z nich herbata dostarczana była na dwór cesarski w postaci daniny.
