Najpopularniejsze chińskie herbaty z prowincji Anhui

Oto kilka propozycji ze słynnej prowincji Anhui, które każdy herbaciarz powinien znać. Produkcja herbaty w tym regionie ma długą historię. Sam region Żółtych Gór Huang Shan to miejsce produkcji herbat wysokiej jakości, cieszących się międzynarodowym uznaniem. Są one także obecne w rankingach najlepszych herbat, w tym w Wielkiej Dziesiątce Chińskich Herbat.

Herbata zielona Huangshan Mao Feng

Jest to zielona herbata produkowana wczesną wiosną. Zbiory odbywają się przed świętem czystej jasności, gdy młode pączki listkowe pokryte są srebrzystym puszkiem. Do produkcji ten herbaty używa się najmłodszych listków. Obróbka zaś jest staranna i delikatna. Samo dezaktywowanie enzymów prowadzone na gorącym woku jest niezwykle ostrożne. Wielokrotne i bardzo częste podrzucanie liści zabezpiecza je przez zbyt intensywnym przypieczeniem. Jest formowana delikatnie, tak by podczas parzenia można dostrzec cały młody listek i pączek.

Z powstaniem tej herbaty wiąże się legenda o pięknej dziewczynie żyjącej w tych górach, której uroda przysporzyła wielu zalotników. Została zmuszona do poślubienia starego, bogatego i wpływowego mężczyzny, którego nie kochała. Jej serce należało do młodzieńca, który jednak nie miał szans na jej rękę. Gdy dziewczyna została konkubiną z przymusu, postanowiła wraz z ukochanym uciec. Zazdrosny bogacz jednak dowiedział się o tym i zamordował jej wybranka. Gdy dziewczyna uciekła i dotarła na miejsce spotkania, znalazła martwe ciało swego ukochanego. Zaczęła płakać tak długo i żałośnie, że jej łzy padając na zwłoki zmieniły je w krzew herbaciany, z którego do dziś produkuje się tę herbatę.

Herbata żółta Huangshan Huang Ya

Jest to tradycyjna i charakterystyczna dla tego regionu herbata żółta produkowana z najmłodszych pączków herbaty pokrytych białym puszkiem. Obróbka i zbiór są bardzo staranne. Sztuka produkcji herbaty żółtej zaginęła i została na nowo odtworzona. Tajnikiem produkcji tej herbaty jest trzykrotne podgrzewanie jej listków i pozostawianie do ostygnięcia.

Herbata zielona Taiping Houkui

Taiping Houkui to herbata o rekordowo wielkich liściach. Produkowana jest jedynie w dwóch wioskach w okolicach jeziora Houkui. Do wyrobu tej herbaty używa się specjalnej odmiany herbacianej rośliny o wyjątkowo długich listkach. Aby zachować tę wyjątkową cechę, liście rozkłada się na tkaninie, po czym przykrywa drugą jej warstwą i przy użyciu specjalnego wałka spłaszcza.

Z powstaniem tej herbaty wiąże się historia małpiego króla z czasów, gdy miejscowi ludzie i mały walczyli ze sobą o ziemię. Małpi król utracił syna i gdy znalazł po długich poszukiwaniach jego martwe ciało sam umarł ze zgryzoty i wycieńczenia. Miejscowy rolnik odnalazł ciała i pochował małpy. Duch małpiego króla, z wdzięczności obdarował rolnika nową odmianą herbaty, której krzew wyrósł na jego grobie. Inna wersja tel legendy nie uśmierca króla małp. Miałby on, pod opieką rolnika, powrócić do zdrowia i z wdzięczności zwołać małpy, które pomagały w zbiorach herbaty przynosząc tę nieznaną dotąd odmianę.

Herbata zielona Lu’An Gua Pian

Pestki melona z Lu’An to słynna herbata, której kariera zaczęła się jeszcze za czasów wielkiego mistrza herbacianego i autora Księgi Herbaty Lu Yu, który działał w XVIII wieku. Wymieniając najlepsze herbaty opisał on herbatę zieloną z tych okolic, którą porównał do nasion słonecznika. Obecnie jednak kształt liści przyrównuje się do pestek melona. Herbata Lu’An Gua Pian produkowana jest z dojrzałych liści, jej zbiór odbywa się później. Do jej wytworzenia potrzeba przynajmniej dwóch osób pracujących przy wokach o różnej temperaturze. Liście są przerzucane wiele razy z jednego do drugiego woka i są podprażane w różnych temperaturach.

Herbata czarna Keemun Mao Feng

Keemun Mao Feng to jedyna czarna herbata w rankingu dziesięciu słynnych herbat. Wyprodukowana była przez urzędnika, który po zwolnieniu z funkcji powrócił z prowincji Fujian do rodzinnego Anhui i miasta Qimen gdzie postanowił się zająć produkcją herbaty. W Fujian dowiedział się nie tylko jak wytwarzać herbatę czarną, ale także tego, że ludzie zachodu cenią sobie bardziej ten rodzaj. Rozpoczął więc pionierską produkcję herbaty czarnej w Anhui z miejscowej herbaty odnosząc wielki sukces. Herbata ta była swego czasu ulubioną herbatą brytyjskiej rodziny królewskiej, w USA oznaczała zaś wysoki status i zamożność.

Herbata Lu’An hei cha

Jest to herbata czerwona, czy raczej ciemna według chińskiej nomenklatury. Nie jest jednak Pu-Erhem, ponieważ ta nazwa zarezerwowana jest dla herbat z prowincji Yunnan. Produkuje się ją z liści herbaty Lu’An Gua Pian, które ubija się w bambusowych koszykach. W ten sposób jest sezonowana dziesięć lat. Jest to spora rzadkość na rynku zdominowanym przez dojrzewające herbaty z Yunnan.

Herbata żółta Huang Xiao

Huang Xiao to kolejna herbata żółta z Anhui, która może uchodzić za nieco młodszy wynalazek. Produkowana jest ze starszych i lepiej rozwiniętych liści niż Huang Ya lecz nie ujmuje jej to jakości. Doceniana jest na wewnętrznym, chińskim rynku, jak i za granicą. Zdobywa także nagrody na wystawach i targach.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok