Zaparzyliśmy kawę na wodzie z lodowca za 300 zł
Autorem tekstu jest Adam Laska, właściciel marki Kafar (kafar.info), który prowadzi szkolenia związane z przygotowywaniem kawy.
Dobranie odpowiedniej wody do parzenia kawy jest podstawą uzyskania poprawnego naparu. Ponieważ skład wody nie jest stały i może się różnić nawet w obrębie jednego miasta, najlepsze kawiarnie nie pozostawiają tej kwestii przypadkowi i projektują wodę, nasycając ją odpowiednimi minerałami, które służą kawie.
Parząc kawę w domu nie musimy traktować tematu aż tak poważnie. W znacznej ilości miast w Polsce użycie „kranówki” nie będzie najlepszym pomysłem, warto więc pokusić się o pewną dozę zabawy i eksperymentowania z różnymi rodzajami wód, z którymi się spotkamy. A co z wodą z lodowca? Sprawdźmy to!
Komercyjna produkcja wody pochodzącej z roztopionego lodowca przysparza wielu problemów natury technicznej oraz późniejszej dystrybucji. Ze względu na wyjątkowe, szlachetne pochodzenie i niewielką grupę potencjalnych klientów, cena litra takiej butelkowanej wody osiąga nawet 300 zł. Nie jest to jednak tylko marketing – za ideą sięgania do zamrożonych zasobów słodkiej wody kryje się również interesująca motywacja. W procesach powstawania lodowców opady zostają niejako zamknięte wewnątrz lodowej bryły, która stale się nawarstwia. Wiek lodowców różni się od siebie, jednak często zawierają one w sobie wodę, która spadła na ziemię kilkaset lat temu.
Trzy lata temu w zachodniej części Antarktydy, ok.200 km od bazy McMurdo, dokonano odwiertów pokrywy lodowej, które pozwoliły na znalezienie najstarszej znanej obecnie próbki lodu. Badania wykazały, że pochodzi ona sprzed 2,7 mln lat! Są jednak przypuszczenia, że na ziemi wciąż znajduje się lód mający blisko 5 mln lat. Takie wyniki działają na wyobraźnię oraz dają możliwość namacalnego doświadczenia biegu lat. Nie jest to jednak wyłącznie barwna historia. Producenci wody pochodzenia lodowcowego zaznaczają, że spadła ona na ziemię w epoce przedindustrialnej, co ma gwarantować absolutny brak zanieczyszczeń pochodzących z przemysłu i destrukcyjnego działania człowieka na środowisko naturalne.
Ponieważ ta woda spadła na ziemię w postaci deszczu bądź śniegu, mamy do czynienia z bardzo niską mineralizacją, zbliżoną do zupełnego destylatu. Jest to jeden z czynników, który nie powinien wpływać korzystnie na zaparzanie kawy. Stosowanie wody destylowanej zawsze kończy się niską intensywnością i spłaszczeniem smaku naparu. Minerały są więc potrzebne, aby wspomagać przenikanie do wody substancji rozpuszczalnych z ziaren kawowca. W przypadku wody z lodowca sytuacja wygląda podobnie, choć mimo wszystko pozwala na uzyskanie innych wrażeń niż przy użyciu klasycznej wody destylowanej.
W teście, który przeprowadziłem, kawa była przyjemnie zbalansowana, pozwalając na uwypuklenie syropowej, owocowej słodyczy. Szukanie naukowego podsumowania fenomenu wody z lodowca jest bardzo trudne i wymaga ogromnych nakładów finansowych. Moim zdaniem chęć dogłębnego zbadania tematu jest w tym przypadku zbędna. Nie sądzę, aby ktokolwiek chciał wydawać tyle pieniędzy na wodę do parzenia kawy. Pozwólmy więc zachować w tym doświadczeniu pewną nutę tajemnicy, zabawy i nostalgii.
